Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

Ο αέναος ρόλος του Σημίτη ως… “μαύρη χήρα” της διαπλοκής που χρεοκόπησε την Ελλάδα


"Μαύρη χήρα”… Όχι όμως σαν την ονείρωξη του ανδρικού πληθυσμού, με τη Scarlett Johansson στον εμβληματικό ρόλο της “Black Widow” στους “Avengers”. Αλλά σαν τα “τάγματα εκτέλεσης” των Τσετσένων, που αναλάμβαναν ειδικές αποστολές. Με θύματα.
Η δική μας “μαύρη χήρα” λοιπόν, είναι γένους αρσενικού. Προχωρημένης ηλικίας. Με βαρύ ιστορικό σαρδάμ. Και με μόνιμη βλάβη την οποία προκάλεσε στην Ελλάδα, στο χθες της χώρας, στο παρόν, στο μέλλον της.

Ο Κώστας Σημίτης, περιέφερε τη θλιβερή ανάμνηση του ολέθριου ρόλου του στην ιστορική διαδρομή της χώρας, φτάνοντας μέχρι τους Δελφούς, και το διεθνές συμπόσιο που διοργανώθηκε. Είπε και πάλι πολλά. Πάρα πολλά. Στους Δελφούς για τους οποίους, για να μην ξεχνιόμαστε, ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε διατυπώσει εγκαίρως την άποψη ότι τη… γνωστή πέτρα θα έπρεπε να την πετάξουμε στη θάλασσα, μήπως και καταφέρουμε να αφήσουμε πίσω μας το μνημειώδες κόμπλεξ για ένα ανυπέρβλητο ιστορικό παρελθόν, το οποίο ντροπιάζουμε στο δικό μας σήμερα.
Φυσικά, ο “αρχιερέας της διαπλοκής”, όπως είχε ακούσει να τον αποκαλούν στη Βουλή, για το απόλυτο πανηγύρι που στήθηκε επί ημερών του, με την αδιανόητη λεηλασία του κράτους, τις απευθείας αναθέσεις, τα σκάνδαλα… παντού, την πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου εις βάρος των κανονικών Ελλήνων, εντόπισε ευθύνες για όλους. Πλην του εαυτού του.
Η ιστορική μνήνη χλιμιντρίζει, μπροστά στην απόλυτη ντροπή που συνεπάγεται η ανάμνηση της αμαρτωλής οκταετίας Σημίτη. Για όλους τους Έλληνες. Πλην… ορφανών, δηλαδή εκείνων που ευεργετήθηκαν χάρη στον Κώστα Σημίτη, και μέχρι και σήμερα τον υμνούν, διεκδικώντας θέσεις στον δημόσιο βίο μέσα από όλα τα κόμματα. Δυστυχώς για την ηθική υπεραξία της Κεντροδεξιάς, και μέσα από τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτός είναι ο Κώστας Σημίτης. Αυτός ήταν πάντα. Και όσο κι αν τον προστατεύουν τα ορφανά του, την Ιστορία δεν κατάφερε να την ξεγελάσει. Όπως δεν κατάφερε να ξεγελάσει και τους Έλληνες.
Γι’ αυτό και το έβαλε στα πόδια. Το έσκασε. Δεν τόλμησε να φτάσει ο ίδιος στις εκλογές του 2004, για να ηττηθεί από τον Κώστα Καραμανλή, για λογαριασμό ενός ολόκληρου λαού. Έβαλε στη θέση τον… τελευταίο των Παπανδρέου.
Το ήθος και η αξιοπρέπεια, δυστυχώς για εκείνον, δεν είναι… μακέτο.
 Μαρίκα Λυσιάνθη / ysterografa.gr